Θα χάσω βάρος με ειλεοστομία

Ναι μεν μου έδωσαν ένα αφυδατωμένο, άκαμπτο πτώμα για να το ανοίξω και να μελετήσω τα εσωτερικά όργανα, αλλά μοναδικός σκοπός ήταν να αποκτήσω γνώσεις για την ανθρώπινη ανατομία. Τα εγχειρίδια της Σχολής δεν ανέφεραν σχεδόν τίποτα για τα γηρατειά, την ανημπόρια που τα συνοδεύει ή τη διαδικασία του θανάτου.

Τίποτα για το πώς εκτυλίσσεται αυτή η διαδικασία, πώς οι άνθρωποι βιώνουν το τέλος της ζωής τους και πώς αυτή η ιστορία επηρεάζει τους δικούς τους αν­ θρώπους — όλα τούτα φαίνονταν περιττά.

Σκοπός της ιατρικής εκπαίδευσης, όπως το βλέπαμε εμείς ως φοιτητές αλλά κι όπως το έβλεπαν οι καθηγητές μας, ήταν να μάθουμε να σώζουμε ζωές, όχι να διαχειριζόμαστε τον θάνατο. Η μοναδική φορά που θυμάμαι ότι συζητήσαμε για τη θνη­ τότητα ήταν όταν για μία περίπου ώρα αναλύσαμε την κλασι­ κή νουβέλα του Τολστόι Ο Θάνατος του Ιβάν Ίλιτς.

Αυτό έγι­ νε στα πλαίσια ενός εβδομαδιαίου σεμιναρίου που ονομαζόταν «Σχέσεις Γιατρού-Ασθενούς» και εντασσόταν στην προσπάθεια της Ιατρικής Σχολής να μας κάνει πιο ολοκληρωμένους επιστή­ μονες, πιο ανθρώπινους.

Πλεονεκτήματα

Σε κάποια από αυτά τα σεμινάρια εξασκούμασταν στον σωστό τρόπο συμπεριφοράς ενός γιατρού 14 ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΘΝΗΤΟΙ κατά τις σωματικές εξετάσεις· άλλες φορές μαθαίναμε για το πώς επηρεάζουν την υγεία η φυλή και οι κοινωνικοοικονομικοί παράγοντες.

Ένα άλλο απόγευμα καταπιαστήκαμε με τον Ιβάν Ίλιτς και τα βάσανά του, καθώς ο ήρωας του βιβλίου παρέμενε κατάκοιτος, αντιμετωπίζοντας μια άγνωστη και ανίατη ασθένεια η οποία συνεχώς χειροτέρευε. Μια μέρα, πέφτει από μια σκάλα και τον πιάνει ένας πόνος στο πλευρό. Θα χάσω βάρος με ειλεοστομία προηγουμέ­ νως ήταν ένας «εύστροφος, εκλεπτυσμένος, ευχάριστος άνθρω­ πος, γεμάτος ζωντάνια», σιγά σιγά χάνει την ενεργητικότητά του και τον πιάνει κατάθλιψη.

Συμπτώματα

Οι φίλοι και οι συνάδερφοί του τον αποφεύγουν. Η γυναίκα του τού φέρνει ολοένα και πιο ακρι­ βούς γιατρούς, οι οποίοι αδυνατούν να συμφωνήσουν ως προς τη διάγνωση.

Οι θεραπείες που του δίνουν δεν φέρνουν κανένα αποτέλεσμα. Γεμίζει ολοένα και περισσότερο με αγωνία και τρόμο για τον θάνατο που πλησιάζει.

Όμως ο θάνατος είναι ένα θέμα που οι γιατροί, οι φίλοι και η οικογένειά του δεν μπορούν να αποδεχτούν.

Λαχταρούσε να τον χαϊδολογήσουν και να τον παρηγορήσουν. Ήξερε πως ήταν εξέχων δημόσιος λειτουργός, ότι η γενειάδα του είχε αρχίσει να ασπρίζει κι ότι αυτό που λαχτα­ ρούσε ήταν αδύνατο, όμως και πάλι το επιθυμούσε διακαώς».

Από τη δική μας σκοπιά, των φοιτητών ιατρικής, η αδυναμία των ανθρώπων που περιστοίχιζαν τον Ιβάν Ίλιτς να του προσφέ­ ρουν παρηγοριά ή να αναγνωρίσουν τι του συνέβαινε ήταν μια αποτυχία που οφειλόταν στον χαρακτήρα τους και στο συγκε­ κριμένο πολιτισμικό πλαίσιο. Η Ρωσία στα τέλη του 19ου αιώ­ να, όπου διαδραματίζεται η νουβέλα του Τολστόι, μας φαινόταν σκληρή, σχεδόν πρωτόγονη.

Ακριβώς όπως πιστεύαμε ότι η σύγ­ χρονη ιατρική πιθανότατα θα κατάφερνε να θεραπεύσει τον Ιβάν Ιλιτς, όποια κι αν ήταν η αρρώστια του, το θεωρούσαμε εξίσου δεδομένο ότι η ειλικρίνεια και η καλοσύνη αποτελούν θεμελιώδη καθήκοντα ενός μοντέρνου γιατρού.

D for Diet

Ήμασταν πεπεισμένοι ότι σε μια παρόμοια κατάσταση θα φερόμασταν με συμπόνια. Αυτό που μας ανησυχούσε ήταν οι γνώσεις. Ξέραμε πώς να συμπονάμε, αλλά δεν ήμασταν έλλειψη όρεξης και απώλεια βάρους βέβαιοι ότι θα ξέραμε πώς να κάνουμε σωστή διάγνωση και θεραπεία.

Πληρώναμε τα δί­ δακτρα της Ιατρικής Σχολής για να μάθουμε για τις εσωτερικές λειτουργίες του σώματος, τους περίπλοκους μηχανισμούς των παθολογιών του και τον ατέλειωτο θησαυρό ανακαλύψεων και τεχνικών μεθόδων που είχαμε στη διάθεσή μας για να αντιμετω­ πίσουμε αυτές τις παθολογίες.

Εφαρμογή σάκου στομίας 2 τεμαχίων

Δεν φανταζόμασταν ότι υπήρχε ανάγκη να προβληματιστούμε για κάτι άλλο. Νά όμως που λίγα χρόνια αργότερα, Θα χάσω βάρος με ειλεοστομία ξεκίνησα την εκπαίδευση και την άσκηση στη χειρουργική, ήρθα αντιμέ­ τωπος με ασθενείς αναγκασμένους να αναμετρηθούν με την 16 ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΘΝΗΤΟΙ πραγματικότητα της φθοράς και της θνητότητας — και τότε πολύ γρήγορα συνειδητοποίησα πόσο ελάχιστα προετοιμασμένος ήμουν για να τους βοηθήσω.

Πεπτικού & Γαστρεντερικού συστήματος

Άρχισα να γράφω όταν ήμουν ακόμη νεαρός ειδικευόμενος. Σε ένα από τα πρώτα δοκίμιά μου αφηγήθηκα την ιστορία ενός αν­ θρώπου που τον ονόμασα Τζόζεφ Λάζαροφ.

• Αδυνατισμένη πολιτεία Νεύτωνα ηγούμενος
• Μικρότερος χειρουργικός τραυματισμός επί των ιστών, με αποτέλεσμα: Γρήγορη ανάρρωση, Γρήγορη έξοδο από το νοσοκομείο, Χαμηλότερο κόστος νοσηλείας, Ελλειψη μετεγχειρητικών επιπλοκών που έχουν σχέση με το τραύμα διαπύηση, διάσπαση, κήλη κ.
• Ακόμα και όταν τρώμε μόνοι μας, η επιλογή τροφίμων επηρεάζεται από τους κοινωνικούς παράγοντες, επειδή οι συμπεριφορές και οι συνήθειες αναπτύσσονται μέσω της αλληλεπίδρασης με άλλους 1.
• Jeunesse αποθεματικό απώλειας βάρους
• Φλεγμονώδης νόσος του εντέρου (IBD) – Vetro
• Μινεσότα Η εύρεση απαντήσεων Ο στόχος της θεραπείας της νόσου φλεγμονώδους εντέρου είναι να μειώσει τη φλεγμονή που προκαλεί σημεία και τα συμπτώματα σας.
• Athens Colorectal Group | latiendadeldesvan.es

Ήταν ένας υπάλλη­ λος στη διοίκηση του δήμου, που είχε χάσει τη γυναίκα του από καρκίνο του πνεύμονα πριν από λίγα χρόνια. Τώρα ήταν γύρω στα 65 και έπασχε κι ο ίδιος από μια ανίατη μορφή καρκίνου — διαχύτως μεταστατικό καρκίνο του προστάτη. Η κοιλιά, το όσχεο και τα πόδια του ήταν πρησμένα και γεμάτα υγρό.

Στηρίξτε μας

Μια μέρα ξύπνησε και αντιλήφθηκε ότι του ήταν αδύνατο να κουνήσει το δεξιό του πόδι ή να ελέγξει την εντερική του λειτουργία. Μπήκε στο νοσοκο­ μείο, όπου τον γνώρισα ως ειδικευόμενος στη νευροχειρουργική ομάδα. Ανακαλύψαμε ότι ο καρκίνος είχε κάνει μια νέα μετά­ σταση στη θωρακική μοίρα της σπονδυλικής στήλης, όπου πίεζε τον νωτιαίο μυελό.

Όμως η επείγουσα ακτινοβόληση δεν κατάφερε να συρρικνώσει τον όγκο, οπότε ο νευροχειρουργός πρότεινε δύο επιλογές: παρηγορητική φροντίδα ή χειρουργική επέμβαση για την αφαίρεση του όγκου που συνε­ χώς μεγάλωνε στη σπονδυλική του στήλη.

Πρέπει επίσης να μάθουν πώς να αντιμετωπίσουν την ταλαιπωρία ή την αμηχανία της ύπαρξης της κατάστασης.

Δική μου δουλειά ως ειδικευόμενου στη νευροχειρουργική κλινική ήταν να εξασφαλίσω τη γραπτή συγκατάθεσή του ότι κατανοούσε τους κινδύνους που ενείχε η επέμβαση κι ότι ήθελε να προχωρήσει. Εκείνο που ελπίζαμε ήταν ότι η επέμβαση θα αναχαίτιζε τη βλάβη στη σπονδυλική στήλη του. Ό,τι και να κάναμε, στην καλύτερη περίπτωση του έμεναν λίγοι μήνες ζωής, ενώ η χειρουργική επέμβαση αυτή καθαυτή εγκυμονούσε κινδύνους, καθώς σήμαινε ότι έπρεπε να του ανοίξουμε το στέρνο, να αφαιρέσουμε ένα πλευρό και να καταρρίψουμε τον έναν του πνεύμονα, ώστε να μπορέσουμε να φτάσουμε στη σπονδυλική του στήλη.

Θα προκαλούνταν μεγάλη απώλεια αίματος.