Καθεστώς απώλειας βάρους σε 4 στάδια

Εγκυμοσύνη: Μεταβολικά Νοσήματα Μεταβολισμός και εγκυμοσύνη Κατά την εγκυμοσύνη γίνονται σημαντικές αλλαγές στο μεταβολισμό της γυναίκας λόγω της ανάπτυξης του κυοφορούμενου εμβρύου και του πλακούντα.

Ως αποτέλεσμα των παραπάνω παρατηρούνται αλλαγές κατά την εγκυμοσύνη στο μεταβολισμό της γλυκόζης που προκαλούνται από τη δράση των ορμονών από τον πλακούντα που ανταγωνίζονται τη δράση της ινσουλίνης στην έγκυο γυναίκα οδηγώντας το μεταβολισμό σε ένα αναμενόμενο καθεστώς «σχετικής ινσουλινικής αντίστασης» κατά την εξέλιξη της εγκυμοσύνης, το οποίο αντισταθμίζεται από την ίδια την έγκυο χωρίς κλινικές επιπτώσεις στην πλειοψηφία των κυήσεων.

Αλλαγές όμως γίνονται και στο μεταβολισμό του ασβεστίου από το σκελετό όπως και στις συγκεντρώσεις των θυρεοειδικών ορμονών αλλά και της θυρεοειδοτρόπου TSH ορμόνης λόγω και της συμμετοχής του πλακούντα.

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

Oι μηχανισμοί προσαρμογής του γυναικείου σώματος στο νέο μεταβολικό περιβάλλον που δημιουργείται κατά την εγκυμοσύνη έχουν ως κύριο σκοπό τη διευκόλυνση της μεταφοράς ενέργειας και τροφής στο έμβρυο. Ειδικός για να μελετήσει αυτό το απαιτητικό ορμονικό περιβάλλον είναι ο ενδοκρινολόγος. Κατά την εγκυμοσύνη αυξάνεται ο μεταβολισμός και έχει υπολογισθεί ότι καθόλη τη διάρκεια της κύησης απαιτούνται για τις ανάγκες της πρώτης επιπλέον θερμίδες.

Η σημασία του ενδομήτριου περιβάλλοντος στην εξέλιξη της εγκυμοσύνης και στο έμβρυο Πιστεύεται δηλαδή ότι το παθολογικό, διατροφικό, ορμονικό και μεταβολικό περιβάλλον της μητέρας στην εγκυμοσύνη επηρεάζει την ανάπτυξη και τη μεταβολική λειτουργία του εμβρύου «προγραμματίζοντας» το έτσι να εκδηλώσει σε κάποια φάση της ζωής του, ανάλογα και με τους μετέπειτα επίκτητους παράγοντες κινδύνου, κάποια νόσο που είτε να εμπεριέχει η ίδια την έννοια του μεταβολικού συνδρόμου όπως το σύνδρομο των πολυκυστικών ωοθηκώνο σακχαρώδης διαβήτης, η παχυσαρκία, η συγγενής υπερπλασία των επινεφριδίων είτε να αποτελεί μέρος του μεταβολικού συνδρόμου όπως υπέρταση, δυσλιπιδαιμία και η ανάπτυξη ινσουλινικής αντοχής.

Ελεγχος βάρους στην εγκυμοσύνη Το βάρος της μητέρας όταν μένει έγκυος καθορίζει σε μεγάλο ποσοστό και το ποσοστό λίπους που θα έχει το νεογνό κατά τη γέννα του, την εμφάνιση προεκλαμψίας αυξημένη πίεση και διαβήτη κύησης στην εγκυμοσύνη.

Ο έλεγχος του βάρους κατά την εγκυμοσύνη παίζει καθοριστικό ρόλο στο μεταβολικό περιβάλλον του εμβρύου και της μητέρας.

Δίαιτα με φαγόπυρο

Ο λιπώδης ιστός το λίπος της μητέρας επηρεάζει άμεσα την ανάπτυξη και τη σύσταση καθεστώς απώλειας βάρους σε 4 στάδια του ίδιου του εμβρύου γιαυτό και κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης η έγκυος θα πρέπει να παρακολουθείται από εξειδικευμένο ενδοκρινολόγο που με βάση τις κατευθυντήριες οδηγίες του αμερικανικού Institute of Medicine IOM θα καθορίζονται από την αρχή οι στόχοι για τα περιθώρια αύξησης βάρους της εγκύουθα γίνονται διαιτολογικές παρεμβάσεις στην έγκυο και σε συνεργασία με το γυναικολόγο θα παρακολουθούνται τα αποτελέσματά τους στην ανάπτυξη του εμβρύου.

Υπάρχουν κλινικές περιπτώσεις όπου η προτεινόμενη αύξηση βάρους της εγκύου θα μπορούσε να είναι και μικρότερη από τις οδηγίες του IOM, πάντα υπό τη στενή παρακολούθηση και τη συνεργασία του ενδοκρινολόγου και του γυναικολόγου.

Διαβήτης και κύηση Η αναμενόμενη αύξηση της ινσουλινικής αντοχής κατά την εγκυμοσύνη σε γυναίκες με υποκρύπτουσα-και στο μέλλον εξελισσόμενη διαταραχή στο μεταβολισμό της γλυκόζης, θα έχει ως επακόλουθο την ανάπτυξη του διαβήτη κύησης, ένα καθεστώς που χρήζει παρακολούθησης και ίσως ανάλογης με δίαιτα ή ινσουλίνη σε λίγες περιπτώσεις θεραπείας, που συνήθως παρέρχεται με το τέλος της κύησης.

Αλληλεπιδράσεις[ Επεξεργασία επεξεργασία κώδικα ] Μπορεί να συμβούν διάφορες αλληλεπιδράσεις μεταξύ MDMA και άλλων φαρμάκων, συμπεριλαμβανομένων των σεροτονεργικών φαρμάκων. Οι δράσεις αυξάνουν τις συναπτικές συγκεντρώσεις των νευροδιαβιβαστών μονοαμίνης.

Τελευταία η έρευνα έχει δείξει ότι σε κάποιες περιπτώσεις ενδείκνυται και η χρήση αντιδιαβητικών δισκίων χωρίς επιπτώσεις στην έγκυο και στο έμβρυο. Στις έγκυες όμως με προυπάρχοντα Σακχαρώδη Διαβήτη τύπου 1 η αναμενόμενη περαιτέρω αύξηση της ινσουλινικής αντοχής απαιτεί εντατικοποίηση της παρακολούθησης και της αγωγής με ινσουλίνη καθεστώς απώλειας βάρους σε 4 στάδια στις έγκυες με προυπάρχοντα Σακχαρώδη Διαβήτη τύπου 2 απαιτείται εντατικοποιημένη παρακολούθηση και ίσως αγωγή με ινσουλίνη από τον ενδοκρινολόγο ανάλογα με την εξέλιξη της ινσουλινικής αντίστασης κατά το πέρας της εγκυμοσύνης.

Ο Διαβήτης στην κύηση μπορεί να έχει επιπτώσεις στην ανάπτυξη του εμβρύου προκαλώντας δυσμορφίες στην ανάπτυξή του, επηρεάζοντας την ανάπτυξη και μελλοντική λειτουργία των β-παγκρεατικών κυττάρων του και αυξημένη-επιταχυνόμενη ανάπτυξη του σώματος μακροσωμία ή και ενδομήτρια καθυστέρηση της ανάπτυξής του IUGR. Επίσης η απότομη αύξηση βάρους στην εγκυμοσύνη αποτελεί κλινικό κριτήριο για έλεγχο του σακχάρου της εγκύου.

Διαταραχές ασβεστίου στην εγκυμοσύνη Κατά την εγκυμοσύνη τα επίπεδα ασβεστίου στο αίμα της εγκύου μητέρας αλλάζουν με αποτέλεσμα να χρειάζεται παρακολούθηση τους από τον ενδοκρινολόγο. Θυρεοειδικές ορμόνες και εγκυμοσύνη Διαταραγμένες θυρεοειδικές ορμόνες κατά την εγκυμοσύνη έχουν άμεση επίπτωση στην εξέλιξη της εγκυμοσύνης αποβολέςστην ανάπτυξη του εμβρύου καθώς και στο δείκτη IQ του εμβρύου.

Στην εγκυμοσύνη τα επίπεδα των θυρεοειδικών ορμονών και της θυρεοειδοτρόπου στο αίμα της εγκύου μητέρας χωρίς ιατρικό ιστορικό θυρεοειδοπάθειας είναι δυνατόν να αλλάξουν τις πρώτες εβδομάδες με αποτέλεσμα να χρειάζεται παρακολούθηση τους από τον ενδοκρινολόγο.

Ο τελευταίος κρίνει τις εξετάσεις που χρειάζονται για την παρακολούθηση εγκύων, να αξιολογήσει αν η διαταραχή προέρχεται από το θυρεοειδή της εγκύου και να αποφασιστεί αγωγή. Γυναίκες με ιατρικό ιστορικό θυρεοειδίτιδας, απλών όζων θυρεοειδούς, βρογχοκήλης είτε οικογενειακό ιστορικό θυρεοειδοπάθειας πρέπει κατά τα πρώτα στάδια της εγκυμοσύνης να ελέγχονται. Σε έγκυες με προηγούμενο ιστορικό υποθυρεοειδισμού ή υπερθυρεοειδισμού η παρακολούθησή τους από τον ενδοκρινολόγο κατά την εγκυμοσύνη πρέπει να είναι συχνή, κάθε εβδομάδες κατά περίπτωσηαφού οι ανάγκες της εγκυμοσύνης πολλαπλασιάζονται γρήγορα και οι ορμόνες αλλάζουν.

Τα θεραπευτικά όρια φυσιολογικά επίπεδα των θυρεοειδικών ορμονών είναι αυστηρότερα και διαφορετικά από αυτά που δίνονται από τα εργαστήρια και που αφορούν μη έγκυες. Παρακολούθηση έγκυων με Συγγενή υπερπλασία επινεφριδίων, πρωτοπαθή υπεραλδοστερονισμό, διαταραχές έκκρισης κορτιζόληςδιαταραχές ορμονών υπόφυσης, σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών.

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΓΙΑ ΑΣΘΕΝΕΙΣ

Η παρακολούθηση έγκυων με ενδοκρινολογικά νοσήματα στην κορτιζόλη, στα ανδρογόνα, στην προλακτίνη, στην αλδοστερόνη απαιτεί συχνή παρακολούθηση από ενδοκρινολόγο.

Κατά την εγκυμοσύνη πολλές από τις τιμές των παραπάνω ορμονών αυξάνονται και άλλο λόγω της κύησης. Ο ενδοκρινολόγος κρίνει σε ποιές περιπτώσεις οι αυξημένες τιμές αποτελούν κίνδυνο για το έμβρυο και κυρίως για τη συνέχεια της κύησης. Υπάρχουν περιπτώσεις που ο ενδοκρινολόγος συμβουλεύει κατά της έναρξης μιας κύησης.