Λεπτά μπαλώματα. «Τα πρόχειρα μπαλώματα στα σχολεία και ο απλός ελαιοχρωματισμός τους δεν σώζουν την κατάσταση»
Email O Μάρτιν Γουλφ το γράφει στους Financial Times πολύ καλά: «είναι καιρός να χαλιναγωγήσουμε τις εισαγωγές του ρωσικού φυσικού αερίου». Η πραγματικότητα είναι, εξάλλου ότι οι φρικιαστικές εικόνες από το μακελειό σε βάρος αμάχων στη Μπούτσα της Ουκρανίας, όπως επίσης και οι συγκλίνουσες πληροφορίες ότι ίδιο και χειρότερο είναι το σκηνικό στο Χάρκοβο, τη Μαριούπολη και αλλού, δεν αφήνουν πολλά λεπτά μπαλώματα για να συνεχίσουν να τίθενται στην ίδια ζυγαριά οι οικονομικές ανάγκες των ευρωπαϊκών κρατών και η ανάγκη να αποδοκιμαστεί με κάθε τρόπο η διαρκής ρωσική θηριωδία στην Ουκρανία: η Μόσχα πρέπει να πληρώσει και η Ε.
Βεβαίως, η πραγματικότητα είναι ότι ο επικεφαλής των αναλυτών των Financial Times το γράφει με πολύ προσεκτικό τρόπο, χρησιμοποιώντας το ρήμα «curb», που σημαίνει «χαλιναγωγώ», «οριοθετώ» ή «μετριάζω».
Με άλλα λόγια, θα ήταν μάλλον αυτοχειρία λεπτά μπαλώματα παρούσα φάση να πατούσε η Ε. Εντάξει, λοιπόν: προφανώς στην παρούσα φάση δεν γίνεται να πατηθεί αυτό το κουμπί. Με άλλα λόγια, ζούμε σε μία πολεμική κατάσταση και αυτό το οποίο εδώ και 43 ημέρες κάνει ο Πούτιν είναι τόσο φρικαλέο και εκτός κάθε πλαισίου που δεν μπορεί κανείς στην Ευρώπη να σκέφτεται με ορίζοντα την εξομάλυνση των ευρωρωσικών σχέσεων σε δίαιτα μόνο με ανανά χρόνου.
Η πολεμική κατάσταση απαιτεί πολεμικές λύσεις και η Ευρώπη, ακόμη κι αν υποτεθεί ότι κάποια στιγμή θα βελτιώσει τις λεπτά μπαλώματα της με τον Πούτιν, λεπτά μπαλώματα πρέπει να πάρει μία μόνιμη και στρατηγική απόφαση απεξάρτησης από τη Ρωσία σε όλα τα μέτωπα —ενεργειακά, εξαγωγικά, διατροφικά, οικονομικά, λεπτά μπαλώματα.
Με άλλα λόγια, η προετοιμασία για την απεξάρτηση από το ρωσικό φυσικό αέριο δεν μπορεί να έχει τον χαρακτήρα ενός τακτικού ελιγμού, μόνο και μόνο για να βγάλουμε οι Ευρωπαίοι τον επόμενο χειμώνα αν οι σχέσεις με τον Πούτιν παραμείνουν τεταμένες και ο πόλεμος στην Ουκρανία αποδειχθεί ένα μέτωπο που θα σιγοκαίει για καιρό.
Αυτή η συζήτηση έχει στρατηγική σημασία —και σε εποχές που η κλιματική κρίση απειλεί, θα πρέπει να γίνει και με «πράσινο τρόπο».
Τα χρήματα υπάρχουν, «κάθονται» στο Ταμείο Ανάκαμψης και η ανάγκη είναι πιο επείγουσα παρά ποτέ. Και αν κανείς σκεφτεί ότι ένα αιολικό ή φωτοβολταϊκό πάρκο θέλει περίπου 1,5 χρόνια για να κατασκευαστεί, ισχύει και εδώ η βασική αρχή των κατασκευαστών: «όπου πέφτουν παραπάνω χρήματα, συντομεύουν τα χρονοδιαγράμματα».
Σε απλά ελληνικά, το να εισαγάγουμε τού χρόνου περισσότερο υγροποιημένο φυσικό αέριο από ΗΠΑ, Κατάρ και Αλγερία και να κατασκευάσουμε περισσότερες δεξαμένες αποθήκευσης, ίσως μας διασφαλίσει ότι θα «βγάλουμε» ως Ευρώπη τον χειμώνα Όμως, δεν λύνει κανένα από τα δύο μείζονα προβλήματα: της στρατηγικής απεξάρτησης από τη Ρωσία και της ενεργειακής μετάβασης σε πράσινη ενέργεια.
